Planowaliśmy zrobić akcję do jaskini Białej, jednak z uwagi na komunikaty o zagrożeniu lawinowym oraz zdrowotnie osłabioną część drużyny, zdecydowaliśmy się odpuścić. Zamiast tego postanowiliśmy zrobić sobie lekki weekend rekreacyjny, którego wizja była równie zadowalająca. Ostatecznie za cel obraliśmy sobie jaskinię Zimną z trasą do Syfonu Zwolińskich oraz jaskinię Mylną.

Z Wrocławia wyruszyliśmy w piątkowy wieczór w składzie: Krzysztof, Wojtek i Maciek. Po około pięciu godzinach dotarliśmy do chatki Galicowej, gdzie czekał już na nas Mario. Nazajutrz, nie spiesząc się zanadto, około godziny 9:00 wyszliśmy spacerkiem w stronę Zimnej. Pogoda dopisywała. Po drodze, na schodkach napotkaliśmy powalone drzewa, które po ostatnich silnych wiatrach zniszczyły kilkanaście metrów drewnianej konstrukcji. Nie mając przy sobie większego bagażu, pokonaliśmy przeszkodę lekko i zwiewnie.

W perspektywie mieliśmy do przebrodzenia ponor, w którym według niedawnych informacji miało znajdować się sporo wody. Wyposażeni w ręczniczki i suchą bieliznę ruszyliśmy do otworu. W środku huczało od wiatru, który tylko pchał nas przed siebie. Topniejący śnieg rano przypominał o tym, że w ponorze może być sporo wody, co mogło zmusić nas do odwrotu. Gdy do niego dotarliśmy okazało się, że jest zupełnie suchy, co z resztą nas bardzo ucieszyło z oczywistych względów, po czym pomknęliśmy w dalszą drogę. Chwilowy postój pod Błotnym Prożkiem w oczekiwaniu na jego przewspinanie i mogliśmy pędzić dalej. Chwilę potem byliśmy już w sali gotyckiej, gdzie zatrzymaliśmy się na zabawy ze światłem i aparatem. Widok był niezgorszy. Dalsza część korytarza prowadząca do celu była równie urokliwa. Przy syfonie przystanęliśmy by jeszcze chwilę nacieszyć się widokiem pobłyskującej wody, po czym ruszyliśmy w stronę wyjścia. Po drodze, jeszcze w środku minęliśmy się z zespołem kursantów szlifujących sztukę kartowania. Wymieniliśmy uprzejmości i poszliśmy dalej. Po wydostaniu się z jaskini doszliśmy do wniosku, że przejście jej poszło nam na tyle szybko, że jeszcze dziś damy radę zwiedzić Mylną.

Do następnej jaskini dotarliśmy w pół godziny. Mieliśmy dwie opcje – przejść z plecakami przez dziurę na drugą stronę albo zostawić rzeczy, przejść jaskinie i wrócić po rzeczy dookoła. Nie mogąc się zdecydować, stworzyliśmy sobie trzecią opcję. Udaliśmy się do schroniska na małe co nieco. Stwierdziliśmy, że Mylna może poczekać na nas jeszcze jeden dzień.

Gdzieś w międzyczasie Mario zorientował się, że po drodze zgubił czekan, którego, jak się później okazało, znaleźli przy powalonych drzewach mijani wcześniej grotołazi z Poznania. Na szczęście udało się znaleźć do nich kontakt a zgubę udało się odzyskać.

Niedzielnym porankiem okazało się, że wczorajszy dzień odbił się na nas bardziej niż powinien. Poruszaliśmy się jak muchy w smole a pakowanie się na akcję, na którą mięliśmy zmieścić się w jednego wora, wyglądało jak przygotowania do wyprawy na K2. Z bazy udało nam się wygramolić dopiero chwilę przed południem. Słomiany zapał został rozwiany gdy tylko wyszliśmy na zewnątrz. Rześka, słoneczna aura tchnęła w nas wszystkich nieco życia. Błądząc odrobinę, po chwili znowu znaleźliśmy przy otworze Mylnej. Tym razem pełni energii i chęci zwiedzania. Jaskinia ostatecznie okazała się nie być tak trywialna jak wcześniej myśleliśmy. Wewnątrz spędziliśmy blisko dwie godziny intrygowani co chwila to nowym korytarzykiem. Na wyjściu zamiast słońca zastaliśmy rozwijający się halny.

Za nami intensywny weekend spędzonych na przeglądzie działalności jaskiniowej i kanioningowej Speleokonfrontacje 2017.

W piątek odbył się panel dotyczący eksploracji jaskini Lamprehtshofen. Głównymi prelegentami byli Kazimierz Szych i Andrzej Ciszewski.

W sobotę odbyło się zebranie KTJ PZA. Omówiono finansowanie wypraw eksploracyjnych na 2018 rok oraz burzliwie dyskutowano i głosowano nad wprowadzeniem Karty Grotołaza. Bogusława Chlipała opowiedziała o współpracy z Tatrzańskim Parkiem Narodowym. Aktualnie między innymi prowadzone są rozmowy na temat udostępnienia dodatkowych jaskiń do ruchu taternickiego. Grupa Ratownictwa Jaskiniowego złożyła sprawozdanie ze swojej działalności.

W tym samym czasie, nasza klubowa koleżanka, Małgorzata Wojtczaka opowiedziała o swojej wyprawie, w czasie której samotnie zdobyła biegun południowy. W ciągu dnia część członków naszego klubu oraz kursantów odwiedziła kilka z okolicznych jaskiń. Wśród nich była jaskinia Sucha, Berkowa, Sulmowa, Pastusia oraz Studnia Szpatowców.

Popołudniu mieliśmy przyjemność odebrać nagrodę im. Waldka Muchy za najciekawsze osiągnięcie eksploracyjne w 2017 roku za wyprawę Picos de Europa. Do nagrody była nominowane także wyprawa Kanin STJ KW Kraków oraz Prokletje WKTJ. Po rozdaniu nagród zaprezentowano film jaskiniowy w technologii 3D.

O godzinie 16 rozpoczęła się część konkursowa Speleokonfrontacji. Zostało zaprezentowanych 16 filmów w trzech blokach.
Wieczorem odbył się koncert zespołu Chałos, który tworzą członkowie naszego klubu oraz dyskoteka do późnych godzin nocnych.
W trakcie weekendowych wydarzeń trwał także kiermasz sprzętu, na którym można było spotkać między innymi Skalnik.pl, Pajak, Explorer, Kwark i innych.

W niedzielę zaprezentowano wyniki głosowania jury i publiczności na najlepszy film oraz klubów ma Wyczyn Roku. Nasz klub otrzymał dwie nagrody. Poniżej cała lista zwycięzców:

Nagrody Jury

I miejsce – „Sistema Cheve 2017” – Witold Hoffmann, WKTJ
II miejsce – „Meduza 2017” – Maciej Fryń, ČSS ZO 6-25 Pustý žleb
Przyznano trzy trzecie miejsca ex aequo:
III – „Hoher Göll” – Mateusz Golicz, Rudzki Klub Grotołazów „Nocek”
III – „Rumuńska speleo-majówka” – Dariusz Bartoszewski, Sopocki Klub Taternictwa Jaskiniowego
III – „Lampo 2017” – Tomasz Snopkiewicz, KKTJ

Nagrody publiczności
I miejsce – „Cała prawda o sukcesie” – Aleksandra Robak, Speleoclub Wrocław
II miejsce – „Meduza 2017” – Maciej Fryń, ČSS ZO 6-25 Pustý žleb
III miejsce – „Sistema Cheve 2017” – Witold Hoffmann, WKTJ

Wyczyn Roku
Speleoclub Wrocław, za osiągnięcia w eksploracji masywu Picos de Europa.

Po ogłoszeniu wyników odbyło się losowanie nagród wśród uczestników imprezy. Do zgarnięcia były między innymi liny Tendon, produkty marki Volven, Petzl, Explorer, Pajak, a także prenumeraty gazety Taternik, Jaskinie i wiele innych pozycji literaturowych.

Po dwóch dniach pełnych atrakcji wybraliśmy się wraz z członkami Klubu Speleologicznego Politechniki Wrocławskiej do jaskini Józefa.
Podczas powrotu do Wrocławia zaskoczyła nas burza śnieżna, ale wszyscy szczęśliwie dotarli do domów.